‘’Neymiş bu Son Kale?’’

‘’Neymiş bu Son Kale Gazetesi?’’

‘’Nerden ortaya çıkmış?’’

‘’Muhalif miymiş?’’

‘’Kimin tarafındaymış?’’

‘’Tuğrul Kırankaya gazeteci miymiş?’’

‘’İsmet Çiğit niye katılmış?’’

Daha yüzlerce kulağımıza gelen -miş,mış.

10 Mart 2020 tarihinde Ses Kocaeli Gazetesi ekibine katılmamla başladı serüven. Kentin nabzının parmaklarının ucunda attığı Güngör Arslan, gazetecilik denildiğinde akla ilk gelen duayen İsmet Çiğit…

Radyo Televizyon ve Sinema Bölümü mezunu olmasına rağmen kendini bir anda gazeteciliğin kalbinde bulan ben…

Güngör Arslan ve İsmet Çiğit ile aynı çatı altında olmak…

Hem gazetecilik anlayışı hem karakter olarak Güngör Arslan bambaşka, İsmet Çiğit bambaşka… Kimi zaman aralarında ‘’Kimden ne kapsam, kime kulak versem?’’ diye çelişkiye düşmedim desem yalan olur.  

Üçümüzün ortak tek yanı ise mücadeleydi. Güngör Arslan, kent ve kendisi için mücadele ederdi. İsmet Çiğit ile ben ise çoğu zaman kendimiz için olsa da haksız yere 7 ay cezaevinde yattığı sürede Güngör Arslan için birlikte mücadele ettik.

1 buçuk yılın ardından İsmet Çiğit ile ortak mücadelemiz sona erdi.

2 buçuk yılımın ardından da uğradığı hain saldırı sonucu Güngör Arslan’ın vefat etmesi ile mücadelemiz sona erdi…

19 Şubat Cumartesi günü, yıllardır olduğu gibi birlikte ofiste çalışırken gerçekleşti hain saldırı. O anlarda yaşadığım korkuyu, yaşadığım üzüntüyü anlatabilecek kelimelerim yok.

Sevdiğim bir insanı yitirmekle birlikte, gazeteciliğe olan hevesimi de yitirmiştim.  Yakın çevrem o dönem ‘’Devam etmeyeceğim’’, ‘’Bitti’’ dışında cümle kullanmadığımı bilirler.

Fakat devam ettim, bitmedi. Ancak başaramadım. Usta olmadan o çatı altında mücadele etmeyi başaramadım.

Oradaki mücadelemizi sonlandırdıktan sonra Tuğrul Kırankaya ile hiç hesaplamadığımız bir yola çıktık.

‘’Kimmiş bu Tuğrul Kırankaya? Gazeteci miymiş?’’ sorularınızı duyuyorum…

Değil, yalnızca ve sadece Tuğrul Kırankaya. Aynı çatı altında sorgusuz sualsiz bulunmayı kabul edeceğiniz biri.

‘’İsmet Çiğit niye katılmış?’’ sorularınızı da duyuyorum…

-miş,-mış’larınıza verdiğiniz tüm cevaplar yanlış. Doğru cevap; kente vefası bitmeyen Çiğit, bu kentin ansiklopedisi ve yaşayan İzmit olarak bizleri bu mücadelede yalnız bırakmadı.

Berire Bozkurt var bir de ekibimizde… Sıfırdan başladığımız bu yolda bizlere eşlik edecek kadar mücadeleci ve zekasını her gün önümüze seren bir muhabir.

İsmet Çiğit’in de aramıza katılmasıyla 2 ay önce başladığımız, emekleyeceğimizi düşündüğümüz bu yolda koşmaya başlamak nasıl keyifli anlatamam.

Siz, birbirine inananlardan oluşan bu çekirdek kadronun her sabah bir araya geldiğindeki heyecanını göremiyorsunuz. Ancak başardığını göreceksiniz.

‘’Neymiş bu Son Kale, ne yapacaklar ki sanki?’’ sorularınızı da duyar gibiyim...

Ancak bunu tek başıma cevaplamayacağım. Bunu, Son Kale Gazetesi ekibi olarak her geçen gün biraz daha cevaplayacağız.

Bizi takip etmeye devam edin…

Son olarak, bir şeyleri noktalayarak açtığımız bu yeni sayfa hakkında konuşulanlara istinaden; benim vefam ‘’Arslan’’ soyadına değil, bizzat Güngör Arslan’adır. Yazılan, çizilen, konuşulan hiçbir art niyeti üstlenmiyorum.

Benden söylemesi…